HERKES KENDİ CENNETİNİN MİMARIDIR "AUSEY"

Büyüktün, küçük doğdun ve büyümeye başladın ve büyümeye devam ediyorsun…
Özgün ruhunu kendi seçtiğin hayatına yansıtabildiğinde,
Kendini başkaları üzerinden değil kendi üzerinden tanımladığında,
Uydurduğun sanal gerçekleri bırakıp, kendi gerçeklerine doğru yol aldığında.
Sana yapılan övgü ve yergiler karşısında hiçbir duygu üretmediğinde,
Kendine doğru gelmeyen bir şeyi karşı tarafa hayır dememek için yapmadığında,
Birileri sana değer verdiğinde iyi hissetmek yerine, kendi değerlerini yaratıp kendine değer
verdiğinde,
Başkalarını takip etmeyi bırakıp kendini takip etmeyi öğrendiğinde,
Gerçek olmayan şeyler üzerine duygu üretmek yerine gerçeği görüp kendi doğrunda
durduğunda,
Gelecek ile ilgili endişe ve üzüntü üretmek yerine gerçek isteklerinin düşlerini kurduğunda,
Hiç kimse, hiç bir şey yokken bile varlığını hissedip varlığınla her şeyi yapabileceğini
bildiğinde,
Yere düştüğünde kimsenin seni kaldırmasını beklemeden ayağa kalktığında.
Hayatında mucizeler olmasını beklemeyip, mucizenin içerisinde olduğunu bildiğinde,
Yeniyi yaratmak için eski düşüncelerden vazgeçtiğinde,
Kendi gerçeğini yakalamışken, vazgeçmeden geri dönmeyip devam ettiğinde.
Her koşulda kendi gerçek ve doğrularının yanında durduğunda.
Sana taş atana kızmayıp taşı ve atanı Tanrı’dan ve kendinden ayrı görmediğinde.
Her koşulda kendini yargılamadan kendine sevgiyle davrandığında,
Kendine acıyıp, kendini mağdur olarak görmediğinde, yapmak istediğin yanlışlar için
bahaneler üretmediğinde,
Dışardan değer alabilmek için kaybedeceklerini düşünmeden alacaklarını hesaplayarak
bir işin içine girmediğinde,
Seni A’dan C, D,E’ye getiren olumsuzluklardan A’yı bıraktığında C,D,E lerin ortadan
kalkacağını bildiğinde,
Bildiğini başkalarını da yükseltmek için kullandığında,
Söylenen sözleri üzerine almayıp kendini savunmaya ihtiyaç duymadığında.
Söylemediklerin için kendine kızmadığında, söyleyeceklerini planlamadığında,
Geçmişi takılı kalmayıp , bugünü yaşadığında,
Yere düşenin elinden tuttuğunda, onu ayağa kaldıranın sen olduğunu düşünüp haz
duymadığında,
Ve birinin düştüğünü gördüğünde sevinmediğinde,
Tavır almadan, kendi doğrunda durarak olayların içerisine girmediğinde,
Kendini kötü olana layık bulmayı bırakıp, dramdan vazgeçtiğinde,
Verdiklerini hiçbir beklentiye girmeden verdiğinde,
Bedeninin ve ruhunun onayını dışardan almaya çalışmadığında,
Kaçmaktan vazgeçip yargılamadan kendinle yüzleştiğinde,
Başkalarını kendi hayatına malzeme yapmayıp, başkalarının hayatına malzeme
olmadığında,
Birine acıyarak veya yargılayarak yardım edemeyeceğini bildiğinde,
Bir kişinin, bir düşüncenin , bir maddenin arkasından sürüklenmediğinde,
Toprağa ektiğin tohumları ne zaman filizlenir diye toprağın başında beklemediğinde,
filizlenmediğinde toprağa ve tohuma kızmadığında, bir gün nasıl olsa filizleneceğini umut
ettiğinde,
Yaptığın iyi şeyler için alkış beklemediğinde,
Kendi hayatın için başkalarını suçlamak yerine, kendi hayatını kendin değiştirebileceğini
bildiğinde,
Biriyle doğmadığın hayatta kendini yalnız hissetmediğinde,
Fark ettiklerini değiştirmek için adımlar attığında,
Kendini başkalarından üstün veya aşağıda görmediğinde,
Düştüğünde kendine kızmayıp, kalktığında kendinle övünmediğinde,
Olaylar karşısında sakin kalıp her şeyi aynı anda görebildiğinde,
Ağacı sürekli keserek ağacın büyümeyeceğini bildiğinde, kesmeyi bırakıp büyümesine izin
verdiğinde
Sende büyümüş olacaksın…
Amarisa
Not: Ausey sözlerinden alıntılar yapılarak yazılmıştır.